Διάρροια
Οι γάτες υποφέρουν συχνά από διάρροια. Όταν όμως δε χρησιμοποιούν την άμμο μέσα στο σπίτι, ο ιδιοκτήτης τους δύσκολα το αντιλαμβάνεται. Στις περισσότερες περιπτώσεις η διάρροια έχει προκληθεί από κάποια τροφή που έφαγε η γάτα, όπως αγελαδινό γάλα, ή από ακάθαρτες ή μολυσμένες τροφές. Συνήθως η διάρροια διαρκεί λίγες ημέρες και περνάει. Εάν όμως ανησυχείτε, γιατί έχετε γατάκι ή ηλικιωμένη γάτα που παθαίνουν αφυδάτωση εύκολα, συμβουλευτείτε τον κτηνίατρο σας. θα βοηθήσει επίσης μια προβιοτική δίαιτα (από τα ειδικά καταστήματα για ζώα ή τον κτηνίατρο), για να αποκατασταθεί η χλωρίδα του εντέρου και να μη συνεχιστεί το πρόβλημα.



ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΥΓΕΙΑΣ (ΖΩΗ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ)
Είναι σημαντικό να εμβολιάσετε τη γάτα σας για λοιμώδη νοσήματα όπως η γρίπη των γάτων, γιατί για μερικές τέτοιες ασθένειες δεν υπάρχει θεραπεία. Τα εμβόλια σήμερα μπορούν να προστατεύσουν τη γάτα σας από τη φονική πανλευκοπενία των αιλουροειδών (μολυσματική εντερίτιδα των αιλουροειδών) και από τις δύο μορφές της γρίπης των γάτων (ιογενή ρινοτραχειίτιδα των αιλουροειδών και τον καλικοϊό).
Οι εμβολιασμοί πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί όταν το γατάκι θα είναι 12 εβδομάδων. Να φυλάξετε το βιβλιάριο υγείας της γάτας σας, γιατί μπορεί να χρειαστεί να το δείξετε εάν την πάτε σε ξενώνα.

ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ
Σήμερα οι πιο γνωστοί ιοί που σχετίζονται με τα αιλουροειδή είναι ο ιός της λευχαιμίας των αιλουροειδών (FeLV – Feline Ieukaemia virus) —το λεγόμενο ΑΙDS των γάτων— και η ιογενής ανοσοποιητική ανεπάρκεια των αιλουροειδών. Και οι δύο ασθένειες είναι θανατηφόρες, αν και υπάρχει εμβόλιο για τη λευχαιμία των αιλουροειδών. Δυστυχώς, εξαιτίας της εξάπλωσης της γάτας ως δημοφιλούς κατοικίδιου σε πολυσύχναστες αστικές περιοχές, ενέσκηψαν άλλα νοσήματα. Κι αυτός είναι ένας επιπλέον λόγος για να εμβολιάζετε τη γάτα σας. Ούτε λευχαιμία ούτε το ΑΙDS των αιλουροειδών μεταδίδονται στον άνθρωπο, επομένως δε διατρέχετε κανέναν κίνδυνο αν η γάτα σας νοσήσει.

Ιογενής λευχαιμία των αιλουροειδών
Ο ιός αυτός δεν επιζεί για πολύ έξω από το σώμα της γάτας. Η γάτα σας κινδυνεύει να κολλήσει αν τη δαγκώσουν σε καβγά. Ακόμη, μεταδίδεται στα έμβρυα από την έγκυο γάτα. Ωστόσο, το γεγονός ότι έχει τον ιό η γάτα δε σημαίνει ότι θα νοσήσει κιόλας. Γι' αυτό είναι αναγκαία η εξέταση αίματος. Ακόμη κι αν η πρώτη εξέταση είναι θετική, μια δεύτερη μετά από τρεις μήνες μπορεί να δείξει ότι η γάτα ανέπτυξε αντισώματα, ξεπέρασε τη μόλυνση, αναρρώνει και δεν αποτελεί πλέον κίνδυνο για τις άλλες γάτες (εάν η πρώτη εξέταση είναι θετική, η γάτα πρέπει να απομονωθεί έως ότου η εξέταση δείξει ότι το πρόβλημα εξαλείφθηκε). Σε μερικές περιπτώσεις, όμως, το ανοσοποιητικό της γάτας δεν καταφέρνει να νικήσει τον ιό. Η γάτα χάνει βάρος, κάνει εμετούς και ασθενεί. Έχει εμφανή συμπτώματα της νόσου και μπορεί και να τη μεταδώσει σε άλλες γάτες. Η λευχαιμία είναι ένα από τα συμπτώματα αυτά. Σ' αυτή την περίπτωση συνιστάται δυστυχώς ευθανασία.

ΑΙDS των αιλουροειδών
Η ασθένεια αυτή προκαλείται από τον ιό ανοσοποιητικής ανεπάρκειας (FIV) που προσβάλλει το ανοσοποιητικό σύστημα. Όπως και στη λευχαιμία, ο ιός μεταδίδεται με το σάλιο και όχι με τη σεξουαλική επαφή. Χαρακτηριστικό της ασθένειας αυτής, που μπορεί να διαγνωστεί με απλή εξέταση αίματος, είναι η γενική αδιαθεσία που συνοδεύεται από αναιμία.

Μολυσματική περιτονίτιδα των αιλουροειδών
Η ιογενής αυτή ασθένεια έχει λάβει διαστά¬σεις τα τελευταία χρόνια. Πλήττει κυρίως τις νεαρές γάτες κάτω των τριών ετών. Ο ιός προσβάλλει το περιτόναιο, το οποίο διογκώνεται. Επηρεάζονται όλα τα όργανα, και η γάτα αρχίζει να καταβάλλεται. Δυστυχώς, και γι' αυτήν την περίπτωση δεν υπάρχει θεραπεία.

ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ
Εκτός από τις ασθένειες, οι γάτες που ζουν στις πόλεις έχουν έναν ακόμη μεγάλο «εχθρό»: τα αυτοκίνητα. Η ταχύτητα με την οποία τρέχουν τα αυτοκίνητα δε δίνει στη γάτα το χρόνο να αντιδράσει, και συχνά το βράδυ «τυφλώνεται» στιγμιαία από τα δυνατά φώτα. Όταν η γάτα δεν κινείται μετά από το ατύχημα, δε σημαίνει πάντοτε ότι είναι νεκρή. Μπορεί να είναι αναίσθητη. Πριν τρέξετε στο δρόμο να τη σηκώσετε, ελέγξτε αν έρχονται αυτοκίνητα, για να μην υπάρξει και δεύτερος τραυματίας...



Πρώτες βοήθειες μετά από ατύχημα
Μην προσπαθήσετε να δώσετε τις πρώτες βοήθειες στη μέση του δρόμου. Μεταφέρετε τη γάτα σε ασφαλές σημείο. Ένα από τα πιο συνηθισμένα ατυχήματα είναι η διάρρηξη του διαφράγματος από σύγκρουση με αυτοκίνητο. Το διάφραγμα χρησιμεύει ως διαχωριστικό ανάμεσα στο στέρνο και το υπογάστριο και, όταν σχίζεται, ενδέχεται να μεταφερθούν τα εσωτερικά όργανα. Σηκώστε και με τα δύο χέρια τη γάτα προσεκτικά (ή επάνω σε αυτοσχέδιο φορείο), πάντα σε οριζόντια θέση.
Η γάτα μπορεί να υποφέρει από τραυματική ταραχή ή να πονάει. Επειδή ακόμη και το πιο ήρεμο ζώο σ' αυτές τις συνθήκες μπορεί να γρατζουνίσει ή να δαγκώσει, τυλίξτε την απαλά με μια πετσέτα ή με μια κουβέρτα. Βάλτε τη μέσα στο σπίτι, σε μια ήσυχη γωνία, μακριά από φασαρία ή άλλα ζώα και φωνάξτε τον κτηνίατρο αμέσως.
Ακόμη κι αν η γάτα σας δε φαίνεται να έπαθε τίποτα από τη σύγκρουση, είναι απαραίτητος ένας λεπτομερής ιατρικός έλεγχος. Κι αυτό γιατί μπορεί να υπάρχει εσωτερική αιμορραγία, η οποία, εάν δε διαγνωστεί έγκαιρα, μπορεί να αποβεί μοιραία.

Άλλοι τραυματισμοί
Εγκαύματα από τριβή και σοβαρά γδαρσίματα είναι συνήθη αποτελέσματα σύγκρουσης με αυτοκίνητο. Βέβαια θα επουλωθούν με το χρόνο, όμως ο κτηνίατρος σας θα πρέπει να τα περιποιηθεί άμεσα. Εάν έχει πληγεί μεγάλη περιοχή, ενδέχεται εκεί να μην ξαναβγούν τρίχες. Τα σπασμένα μέλη είναι ένα ακόμη επακόλουθο των ατυχημάτων από αυτοκίνητο και η ορθοπεδική αποκατάσταση είναι μία ιδιαίτερα δαπανηρή διαδικασία.
πηγή:www.gatospito