Ένας λόγος που οι ιδιοκτήτες πουλιών αγαπούν τα κατοικίδιά τους τόσο πολύ, είναι λόγω του όμορφου φτερώματός τους. Έτσι, δεν είναι περίεργο που αναστατώνονται όταν διαπιστώσουν προβλήματα φτερών.

Στα πρώτα σημάδια ανωμαλιών των φτερών, ο ιδιοκτήτης πουλιών μπορεί να απευθυνθεί σε ένα κατάστημα πώλησης κατοικίδιων ζώων, ώστε να προμηθευτεί τα κατάλληλα φάρμακα για θεραπεία. Υπάρχουν πολλές αιτίες για τα κατεστραμμένα ή πεσμένα φτερά, και συχνά, οι ιδιοκτήτες πουλιών σκέφτονται πρώτα τα ακάρεα ή τις ψείρες. Δυστυχώς, στις περισσότερες περιπτώσεις, η προσβολή από αυτά τα μικρά έντομα δεν είναι το πρόβλημα.

Τα προβλήματα φτερών μπορούν να προκληθούν σε ένα πουλί, πέρα από το συνηθισμένο καθάρισμα με το ράμφος: από μάσημα, από βγάλσιμο με τράβηγμα (από μόνο του ή από τον σύντροφό του), από την μη σωστή τοποθέτηση των κουρνιαστρών στο κλουβί (με συνέπεια τα σπασμένα φτερά ουράς ή πλαϊνών φτερών) από τις προερχόμενες από ιό ασθένειες (όπως η ασθένεια του ράμφους και των φτερών Psittacine, PBFD, ή από polyomavirus από βακτηριακή μόλυνση δέρματος, μυκητιακή μόλυνση δέρματος (σπάνια) από διατροφικά προβλήματα, μεταβολικές ασθένειες (όπως hypothyroidism), πρωτοζωικές ασθένειες (όπως η προσβολή με Giardia), τοξίνες, άκαρι και ψείρες.

Έτσι, βλέπετε ότι τα προβλήματα φτερών, μπορεί να είναι το αποτέλεσμα πολλών διαφορετικών παραγόντων, που μερικές φορές είναι αρκετά σύνθετοι για να τους λύσετε.

Οι ιδιοκτήτες πουλιών φαίνεται να έχουν συχνά έναν παράλογο φόβο για τα εξωτερικά παράσιτα των φτερωτών φίλων τους! Έτσι, όταν ένας ιδιοκτήτης αντιμετωπίζει προβλήματα φτερών, είναι σημαντικό να αντιμετωπίσει ψύχραιμα τα ακαρεα και τις ψείρες.

Καταρχήν, τα ακάρεα και οι ψείρες, είναι αρκετά ασυνήθιστα στα κατοικίδια πουλιά (με εξαίρεση έναν τύπο ακάρεως που μπορεί να βρεθεί στα παπαγαλάκια Αυστραλίας). Εάν ένα πουλί έχει πρόβλημα με ακάρεα ή ψείρες, στις περισσότερες περιπτώσεις, αυτά ζουν μόνο στο πουλί, δεν δαγκώνουν τους ανθρώπους ή άλλα κατοικίδια ζώα, και αντιμετωπίζονται εύκολα. (Υπάρχουν εξαιρέσεις σε αυτό, αλλά θα καλυφθούν παρακάτω).

Εάν ένα πουλί δεν έχει ακάρεα ή ψείρες, δεν υπάρχει ανάγκη να ασκηθεί ειδική προσοχή ή να παρασχεθεί οποιοσδήποτε προϊόν για την πρόληψή τους. Μερικά απωθητικά για τα ακάρεα προϊόντα, περιέχουν ναφθαλινικές ενώσεις που μπορεί να είναι τοξικές στα πουλιά ή μπορεί ακόμη και να προκαλέσουν καρκίνο του συκωτιού. Εντούτοις, εάν ανακαλύψετε ένα πρόβλημα εξωτερικών παρασίτων, θα πρέπει να έχετε βασικές γνώσεις σχετικά με αυτόν τον τύπο εντόμων, προκειμένου να τα αντιμετωπίσετε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

Αυτά τα ακάρεα μπορούν να βρεθούν σπανίως σε άλλα είδη Παπαγάλων. Το ακαρι Knemidοkoptes, μπορεί επίσης να προκαλέσει τραύματα στην κατώτατη επιφάνεια των ποδιών των προσβεβλημένων καναρινιών και καρδερινών, και μερικές φορές τα τραύματα αυτά εμφανίζονται σε υψηλότερα σημεία των ποδιών. Η διάγνωση, επιβεβαιώνεται συνήθως με απόξυση του δέρματος που εκτελείται στο κτηνιατρείο, και κατόπιν να εξέταση του προϊόντος της απόξυσης κάτω από το μικροσκόπιο.

Οι παλαιότερες θεραπείες , περιελάμβαναν την εφαρμογή αλοιφής στα τραύματα. Η διαχείριση των επιλογών, είναι θέμα του γιατρού, και γίνεται είτε δια της ενέσημης, της από το στόμα ή τοπικής θεραπείας, η οποία πρέπει να εφαρμοστεί από έναν ειδικευμένο στα πτηνά κτηνίατρο. Η θεραπεία, είναι βασισμένη στο ακριβές βάρος (σε γραμμάρια) ενός προσβεβλημένου πουλιού, υπολογίζοντας την δόση του απαραίτητου φαρμάκου προσεκτικά και πρέπει να εφαρμοσθεί για διάστημα 7-10 ημερών για τουλάχιστον 3-4 φορές.

Εάν τα ακάρεα έχουν παραμορφώσει το ράμφος, μπορεί αυτό να λιμαριστεί προσεκτικά από έναν κτηνίατρο. Αν και αυτά τα ακάρεα δεν μεταδίδονται εύκολα, είναι καλύτερο να εφαρμοσθεί θεραπεία σε όλα τα πουλιά που βρισκόταν στο ίδιο κλουβί με ένα προσβεβλημένο πουλί. Τα ακάρεα δεν μπορούν να ζήσουν μακριά από τα πουλιά και δεν μπορούν να προκαλέσουν προβλήματα στους ανθρώπους ή άλλα είδη ζώων.

Υπάρχει ένα άκαρι που δεν μπορείτε εύκολα να δείτε. Το άκαρι αεροσάκων των καναρινιών και καρδερινών, ζει στην αναπνευστική οδό αυτών των πουλιών. Τα ακάρεα, μπορούν να γίνουν ορατά με την εκπομπή εστιασμένου φωτός από κατάλληλη συσκευή κατά μήκος της τραχείας. Τα ακάρεα θα εμφανιστούν ως κόκκοι πιπεριού (ενδεχομένως να κινηθούν) μέσα στην τραχεία.

Βρίσκονται επίσης και στους πνεύμονες. Ένας μικρός αριθμός ακάρεων, δεν μπορεί να προκαλέσει κανένα εμφανές σημάδι, αλλά εάν ένα πουλί πάσχει από μια σοβαρή προσβολή, μπορεί να αναπνέει με ανοιχτό στόμα, ή να έχει δυσκολία στην αναπνοή. Η μετάδοση τους μπορεί να συμβεί, μέσω της κοινής τροφής, από τον βήχα του πουλιού ή από την η ύπαρξη ακάρεων στο ράμφος που κατόπιν σκουπίζονται πάνω στις κουρνιάστρες, και μεταφέρονται σε ένα άλλο πουλί.

Ένα πουλί γονέας, μπορεί να μεταφέρει τα ακάρεα στον απόγονό του μέσω της σίτισης. Εάν ένα άκαρι ή ένα αυγό του καταπωθεί, μπορεί να εμφανιστεί σε περιττωματικό έλεγχο με μικροσκοπική εξέταση. Συχνά, τα ακάρεα αεροσάκων εντοπίζονται στη νεκροψία. Η αντιμετώπιση από έναν ειδικευμένο στα πτηνά κτηνίατρο, μπορεί να πραγματοποιηθεί χρησιμοποιώντας invermectin, στη σωστή δόση.

Εντούτοις, εάν ένας μεγάλος αριθμός ακάρεων σκοτωθούν συγχρόνως, αυτό μπορεί να προκαλέσει μια μοιραία αντίδραση στο προσβεβλημένο πουλί. Μια παλαιότερη θεραπεία εφαρμοζόταν με την παραγωγή ενός ελαφριού σύννεφου 5% carbaryl, το οποίο εισέπνεε το πουλί. Όλα τα πουλιά που βρισκόταν στο ίδιο κλουβί με ένα προσβεβλημένο από ακάρεα αερόσακων πουλί, πρέπει να θεραπευθούν σε διαστήματα 10 ημερών με τουλάχιστον σε τρεις δόσεις.

Ένα κλουβί που περιέχει προσβεβλημένα πουλιά, πρέπει να απολυμανθεί λεπτομερώς. Σε ένα κατάστημά που πουλάει καναρίνια και καρδερίνες, θα ήταν κάλο να καθιερωθεί ένα στερεότυπο πρόγραμμα εξέτασης και προληπτικής θεραπείας, σε συνεργασία με έναν ειδικευμένο στα πτηνά κτηνίατρό, ώστε να ελεγχθεί η ύπαρξη αυτών των εντόμων.

Ένας άλλος τύπος ακάρεως που μπορεί να εμφανιστεί στα κατοικίδια ζώα και τα πουλιά κλουβιών, είναι το κόκκινο άκαρι (Dermanyssus). Αυτό το δυσάρεστο άκαρι, δαγκώνει τα πουλιά και απορροφά το αίμα τους.

Τα κόκκινα ακάρεα, μπορούν να βρεθούν σε οποιαδήποτε είδη πουλιού. Τρέφονται τη νύχτα, και καθιστούν συχνά το πουλί ανήσυχο με φαγούρα. Τα ακάρεα μπορούν να βρεθούν πάνω στο δέρμα ή τα φτερά τη νύχτα. Εάν ένα πουλί εξετάζεται κατά τη διάρκεια της ημέρας, κανένα άκαρι δεν είναι εμφανές. Ο ευκολότερος τρόπος να εντοπιστούν, είναι να καλύψετε το κλουβί τη νύχτα με ένα άσπρο πανί. Η εξέτασή του το πρωί, θα παρουσιάσει μικροσκοπικά καφετιά ή κόκκινα στίγματα, εάν το πουλί έχει κόκκινα ακάρεα.

Αφού πάρουν ένα γεύμα αίματος από το πουλί, θα συρθούν μακριά, στις ρωγμές του κλουβιού, τις κουρνιάστρες, ή ακόμα και σε άλλα μέρη του σπιτιού, για να φωλιάσουν το πρωί. Έχω δει αυτά τα ακάρεα να μολύνουν ένα ολόκληρο διαμέρισμα στην Νέα Υόρκη! Δυστυχώς, τα κόκκινα ακάρεα δεν είναι πολύ επιλεκτικά στο γεύμα τους! Μπορούν να τραφούν με ανθρώπινο αίμα, καθώς επίσης και το αίμα των οικόσιτων κατοικίδιων ζώων.

Κατά τη διάρκεια της ημέρας, τα ακάρεα μπορούν να βρεθούν μέσα στα έπιπλα, τα χαλιά ή τις ξύλινες επενδύσεις, όπου και γεννούν τα αυγά τους. Ο σωστός καθαρισμός, απαιτεί την αφαίρεσή τους από το περιβάλλον, καθώς επίσης και από τα πουλιά.

Τα πουλιά μπορούν να θεραπευθούν με ivermectin για διαστήματα 7-10 ημερών, ή με pyrethrin spray ή carbaryl 5% σε σκόνη. Επειδή τα ακάρεα απορροφούν το αίμα, ένας ειδικευμένος στα πτηνά κτηνίατρος, θα πρέπει να αναρωτηθεί μήπως το πουλί παρουσιάζει αναιμία, από τη συνεχή απώλεια αίματος! Αν και δεν είναι πιθανό, θα μπορούσαν να μεταφέρουν και ορισμένες άλλες ασθένειες στα πουλιά.

Εκτός από τα ακάρεα, μπορούν να παρατηρηθούν περιστασιακά με ψείρες στα φτερά των πουλιών. Γενικά, οι ψείρες δεν είναι τόσο επικίνδυνες στα πουλιά όσο τα ακάρεα, και είναι χαρακτηριστικά "φιλοξενούμενα" είδη.

Υπάρχουν ψείρες που δαγκώνουν και ψείρες που ρουφούν αίμα. Οι ψείρες που συναντώνται συνήθως στα κατοικίδια πουλιά, είναι το είδος που δαγκώνει και βρίσκονται στους άξονες των φτερών των προσβεβλημένων πουλιών. Τρώνε μικρά κομμάτια φτερών, με συνέπεια την κακή ποιότητα τους σε καταστάσεις σοβαρής προσβολής. Τα φτερά μπορεί να φαίνονται φυσιολογικά, εάν είναι μόνο μερικές ψείρες παρούσες. Επειδή είναι χαρακτηριστικές κάποιων ειδών, εάν βρείτε ψείρες στα παπαγαλάκια nymphicusollandicus, δεν θα πρέπει να υπάρξει μεγάλη ανησυχία μήπως οι ψείρες εξαπλωθούν σε άλλα είδη πουλιών στο κατάστημα ή το σπίτι.

Οι ψείρες συνήθως εξαπλώνονται, ενώ τα ακάρεα δρουν περισσότερο σε περιορισμένη έκταση. Οι πιο κοινές ψείρες φτερών στα πουλιά βρίσκονται συνήθως προσκολλημένες στο κάτω μέρος των φτερών, κατά μήκος φλεβών. Δεν μετακινούνται εύκολα σε άλλα μέρη του πουλιού. Η διάγνωση γίνεται με παρατήρηση κάτω από τα φτερά και την ουρά.

Αυτές οι ψείρες αντιμετοπίζονται εύκολα, με την χρήση carbaryl 5% σε σκόνη, pyrethrin spray ή ivermectin. Μερικές δόσεις, 7-10 ημέρες είναι απαραίτητες για να "ξεριζώσουν" τις ψείρες καθώς θα εκκολάπτονται και θα βγαίνουν στα φτερά. Ολοκληρώνουν τον κύκλο της ζωής τους στο πουλί και δεν δημιουργούν πρόβλημα σε άλλα ζώα.

Θα ήταν καλή ιδέα να καθαριστούν και να απολυμανθούν τα κλουβιά των προσβεβλημένων πουλιών. Οι νεοσσοί, μπορούν να μολυνθούν από τους γονείς τους στη φωλιά, ή οι ψείρες μπορούν να περάσουν από πουλί σε πουλί μετά από στενή επαφή.

Ένα άλλο παρασιτικό έντομο που μπορεί να αντιμετωπίσετε στα κατοικίδια πουλιά, είναι ο ψύλλος. Ενώ μπορεί να βρείτε ακάρεα ή ψείρες σε ένα πουλί, οι ψύλλοι εμφανίζονται και σε σκύλους ή γάτες. Εμφανίζονται ως μικρά καφετιά, φουσκωτά, γυαλιστερά σημάδια στο γυμνό δέρμα ενός πουλιού, ή στις άκρες των αυτιών των προσβεβλημένων σκυλιών ή των γατών. Αυτοί οι ψύλλοι βρίσκονται συνήθως στα πουλερικά, και για να προσβληθεί ένα κατοικίδιο πουλί, πρέπει να έρθει σε στενή επαφή με προσβεβλημένα κοτόπουλα ή τα κοτέτσια τους. Θεραπεία μπορεί να γίνει με pyrethrin spray ή ivermectin.

Υπάρχουν διάφορα προϊόντα για την αντιμετώπιση προβλημάτων με ακάρεα ή ψείρες. Τα ασφαλέστερα και αποτελεσματικότερα προϊόντα, πρέπει να περιέχουν ένα ποσοστό εντομοκτόνου (pyrethrins ή carbaryl) που είναι ασφαλές για τα πουλιά. Τα spray ή οι σκόνες είναι τα ασφαλέστερα. Οι αλοιφές, δεν πρέπει γενικά να χρησιμοποιούνται στα πουλιά, επειδή εάν εξαπλωθούν στα φτερά, διαταράσσουν την σωστή διαδικασία αυτορύθμισης, της θερμοκρασίας σώματος του πουλιού.

Οποιαδήποτε προϊόντα για τη χρήση στα πουλιά, δεν πρέπει να περιέχουν λιδοκαΐνη (ένα τοπικό αναισθητικό που είναι τοξικό στα πουλιά ακόμη και σε πολύ χαμηλές δόσεις). Ασφαλή προϊόντα για την αντιμετώπιση των παράσιτων στα κλουβιά και τον εξοπλισμό κλουβιών, θα πρέπει να χρησιμοποιούνται για να βοηθήσουν στην πλήρη αποκατάσταση του προβλήματος.

Εάν έχετε έρθει σε επαφή μένα προσβεβλημένο πουλί, πλύνετε λεπτομερώς τα χέρια και τα μπράτσα σας με νερό και αντιβακτηριακό σαπούνι. Εάν κρατήσατε το πουλί πάνω στο σώμα σας, να είναι καλό να αλλαχτεί το πουκάμισό σας και να πλυθεί σε ένα πλυντήριο ρούχων με καυτό νερό.

Για τους πωλητές κατοικίδιων ζώων, είναι ορθή πρακτική να εκτελείται μια πλήρης εξωτερική εξέταση κάθε πουλιού που προορίζεται για πώληση, όταν μπαίνει στο κατάστημά σας. Εάν ανακαλύψετε ακάρεα ή οι ψείρες, ακολουθήστε το πρωτόκολλο του καταστήματος σας ή τις οδηγίες που θα σας δωθούν, από τον ειδικευμένο στα πτηνά κτηνίατρο που χρησιμοποιείτε.
Με αυτόν τον τρόπο θα έχετε ένα πρόβλημα λιγότερο να σας απασχολεί.



πηγή:http://petbirds.gr