Η μνήμη είναι ένα από τα ζωτικά υποσυστήματα του υπολογιστή, και απολύτως απαραίτητη για τη λειτουργία του. Παρά την αυξημένη σημασία της, όμως, υπάρχει σύγχυση σχετικά με τον ακριβή ρόλο της, κυρίως από ανθρώπους που δεν είναι εξεικειωμένοι με τους υπολογιστές. Στο παρόν άρθρο θα σας αναλύσουμε τι είναι η μνήμη, τι ΔΕΝ είναι η μνήμη και πόση χρειάζεται να έχετε στον υπολογιστή σας, προκειμένου να "πετάει".
Μαγειρεύοντας δεδομέναΞεκινώντας, ο σημαντικότερος διαχωρισμός που οφείλουμε να κάνουμε είναι ο εξής, που μπερδεύει αρκετούς χρήστες:
Η μνήμη ΔΕΝ είναι σκληρός δίσκος. Μνήμη και σκληρός δίσκος είναι δύο εντελώς διαφορετικά πράγματα.
Ας υποθέσουμε πως ο υπολογιστής ήταν, μεταφορικά, το δωμάτιο μιας κουζίνας. Και πως τα αρχεία και τα προγράμματα του υπολογιστή είναι τα τρόφιμα της κουζίνας. Τότε, θα ίσχυε το εξής:
- Ο σκληρός δίσκος είναι τα ντουλάπια και το ψυγείο.
- Η μνήμη RAM είναι ο πάγκος της κουζίνας, ο φούρνος και οι εστίες.
- Ο επεξεργαστής είναι ο άνθρωπος που μαγειρεύει.
- Ο χρήστης του υπολογιστή είναι η οικογένεια του μάγειρα, που περιμένει να φτιαχτεί το φαγητό.
Ο σκληρός δίσκος (ντουλάπια και ψυγείο) περιέχει όλα μας τα αρχεία και τα προγράμματα (τρόφιμα), ανεξαρτήτως αν θα τα χρησιμοποιήσουμε σήμερα, αύριο, ή δεν τα χρησιμοποιήσουμε ποτέ. Εκ κατασκευής, ο σκληρός δίσκος είναι πολύ πιο αργός από τη μνήμη, όπως είναι πιο αργό να βρούμε τρόφιμα στα ντουλάπια απ' ότι αν τα έχουμε ήδη στον πάγκο (χρειάζεται να ανοίξουμε το ντουλάπι, να βρούμε τα τρόφιμα που χρειαζόμαστε ανάμεσα σε τόσα άλλα, να τα βγάλουμε από το ντουλάπι και να ξανακλείσουμε την πόρτα).
Η μνήμη (πάγκος, φούρνος και εστίες) είναι ο χώρος στον οποίο ο επεξεργαστής (μάγειρας) βάζει τα αρχεία και τα προγράμματα (τρόφιμα) για να τα επεξεργαστεί (μαγειρέψει). Ο χώρος της μνήμης είναι πολύ μικρότερος από του σκληρού δίσκου, έτσι όπως ο πάγκος της κουζίνας σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να χωρέσει όλα τα τρόφιμα που έχουμε στα ντουλάπια και το ψυγείο μαζί. Ό,τι βρίσκεται στον πάγκο, όμως, είναι άμεσα στη διάθεσή μας.
Έτσι, όταν η οικογένεια θέλει φαγητό, ο μάγειρας βγάζει τα τρόφιμα από τα ντουλάπια και το ψυγείο, τα κόβει, τα ανακατεύει και τα ψήνει στον πάγκο, και τα σερβίρει στην οικογένεια.
Αντίστοιχα, όταν ο χρήστης του υπολογιστή δώσει μια εντολή, ο επεξεργαστής μεταφέρει το πρόγραμμα στη μνήμη, επεξεργάζεται τα δεδομένα και δίνει στο χρήστη το τελικό αποτέλεσμα.
Όταν ένας υπολογιστής έχει λίγη μνήμη, είναι σαν η κουζίνα να έχει ένα πολύ μικρό πάγκο. Στον μικρό πάγκο δεν χωράνε πολλά τρόφιμα ταυτόχρονα. Ο μάγειρας, για να κάνει χώρο για καινούρια τρόφιμα, πρέπει να ανοίγει τα ντουλάπια και το ψυγείο για να βάζει τα παλιά μέσα. Αυτή η διαδικασία παίρνει πολύ χρόνο χρόνο. Αν μαζευτούν υπερβολικά πολλά τρόφιμα στον πάγκο, ο μάγειρας δεν θα ξέρει που είναι τι, πράγματα θα πέφτουν και θα σπάνε, και, στη χειρότερη περίπτωση, μπορεί να αρπάξει και καμία φωτιά.
Όταν λοιπόν εξαντλείται η μνήμη, μέρος των δεδομένων της μεταφέρεται στο σκληρό δίσκο, σε ένα χώρο που έχει οριστεί ως "εικονική μνήμη" (Virtual Memory). Κι επειδή ο σκληρός δίσκος είναι εκατοντάδες φορές πιο αργός από τη μνήμη, αυτό το πάρε-δώσε δεδομένων καθυστερεί σημαντικά το σύστημα - μπορεί ακόμα και να το κολλήσει εντελώς και να χρειαστεί reset (το αντίστοιχο του να πάρει φωτιά η κουζίνα). Βέβαια, μπορεί η εικονική μνήμη να είναι αργή, αν δεν υπήρχε, όμως, μόλις τελείωνε ο χώρος στη μνήμη, το σύστημα θα κόλλαγε κατευθείαν.
Πόση μνήμη χρειαζόμαστεΤο πόση μνήμη χρειάζεται ο υπολογιστής μας εξαρτάται από τρία πράγματα: Το λειτουργικό σύστημα, τα προγράμματα που τρέχουμε και ο γενικότερος τρόπος που τον χρησιμοποιούμε.
Για παράδειγμα, αν ένας υπολογιστής τρέχει Windows XP και ο χρήστης χρησιμοποιεί μόνο το Word 2003 και ρίχνει που και που καμία πασιέντζα, 512ΜΒ μνήμης είναι παραπάνω από αρκετά.
Αντίθετα, αν ένας χρήστης έχει Windows 7 στον υπολογιστή του, παίζει παιχνίδια με υψηλές απαιτήσεις και έχει ανά πάσα στιγμή ανοιχτά 2-3 word, 3-4 παράθυρα στο browser με 5-6 tabs το καθένα, τότε θα χρειαζόταν τουλάχιστον 4 GB μνήμης.
Τέλος, κάποιος επαγγελματίας που τρέχει βαριά προγράμματα όπως το Photoshop για επεξεργασία εικόνας, το AutoCAD για δημιουργία αρχιτεκτονικών σχεδίων ή το Premiere για επεξεργασία ψηφιακού βίντεο, πιθανώς να χρειάζεται 6, 8 ή και περισσότερα GB μνήμης.
Πάντως, ακόμα και για βαριά οικιακή χρήση, 4 GB είναι υπέρ αρκετά, στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων. Σαν ελάχιστο όριο, για υπολογιστές με Windows XP θα βάζαμε τα 512ΜΒ, ενώ για τα Windows 7 το 1GB.
Βέβαια, όταν 4GB κοστίζουν λιγότερο από 20 ευρώ σε συγκεκριμένα καταστήματα, δεν υπάρχει λόγος να επιλέξουμε κάτι λιγότερο για τον υπολογιστή μας. Εκτός φυσικά αν η motherboard μας δεν μπορεί να υποστηρίξει τόση μνήμη (δείτε παρακάτω την ενότητα "Διαλέγοντας τη σωστή RAM").
Προσοχή: Τα 4GB είναι το όριο της μνήμης που μπορούν να αναγνωρίσουν οι απλές, 32Bit εκδόσεις των Windows (για την ακρίβεια, αναλόγως της σύνθεσης του υπολογιστή, θα αναγνωρίζουν από 3 μέχρι 3.8GB το πολύ). Ένας υπολογιστής ακόμα και αν είχε επάνω του 16GB μνήμης RAM, αν έχει 32bit λειτουργικό σύστημα δεν θα μπορέσει να χρησιμοποιήσει πάνω από τα 3-3.8GB, με τα υπόλοιπα να παραμένουν ανενεργά.
Για υπολογιστές που χρειάζονται περισσότερη μνήμη, υπάρχουν οι 64bit εκδόσεις των Windows. Οι καινούριοι υπολογιστές που πωλούνται με 4GB μνήμης ή περισσότερα έρχονται πακέτο με τα 64bit Windows. Αν ο υπολογιστής σας είναι παλιότερος, όμως, και θέλετε να του προσθέσετε μνήμη, φροντίστε να διατηρήσετε το όριο των 4GB
Διαλέγοντας τη σωστή RAMΑν πρόκειται να αγοράσετε νέα μνήμη, θα πρέπει να είστε βέβαιοι πως ο τύπος της μνήμης είναι συμβατός με τις δυνατότητες της Motherboard, καθώς επίσης και το ότι έχετε διαθέσιμο χώρο για να την εγκαταστήσετε.
Τέλος, ψωνίζοντας για μνήμες, υπάρχει περίπτωση να διαπιστώστε κάτι αρκετά παράδοξο. Μνήμες παλιάς τεχνολογίας να είναι μέχρι και 8 φορές ακριβότερες από μνήμες καινούριας τεχνολογίας! Εν προκειμένω, ενώ 4 GB από τη μνήμη DDR3 κοστίζουν περίπου 20 ευρώ, το 1GB μνήμης DDR κοστίζει 40 ευρώ!
Αυτό συμβαίνει λόγω της προσφοράς και της ζήτησης. Τα σύγχρονα συστήματα δεν υποστηρίζουν πλέον μνήμες DDR, και κατά συνέπεια δεν υπάρχει μεγάλη ζήτηση. Γι' αυτό, αν η motherboard κάποιου υποστηρίζει μόνο μνήμες DDR, είναι αναγκασμένος είτε να τις αγοράσει πανάκριβα, ή να αλλάξει τη motherboard και τον επεξεργαστή του και να αγοράσει σύγχρονες μνήμες DDR3.
πηγή:pcsteps.gr
