Δηλητηριο είναι κάθε ουσία που μπορεί να προκαλέσει βλάβη της υγείας ή θάνατο, όταν μπει στον οργανισμό με οποιοδήποτε τρόπο. Η είσοδος των τοξικών ουσιών στον οργανισμό μπορεί να γίνει από :
α. από το πεπτικό σύστημα, δηλαδή από το στόμα.
β. από το αναπνευστικό σύστημα.
γ. με απορρόφηση από το δέρμα.
Είδη Δηλητηριάσεων :
α. Δηλητηρίαση από αέρια.
β. Αλκοολισμός.
γ. Δηλητηρίαση από τσίμπημα φιδιών.
δ. Τροφική δηλητηρίαση.
ε. Δηλητηρίαση από φάρμακα
στ. Απορρόφηση δηλητηρίου από το δέρμα.
Α. Δηλητηρίασηαπό αέρια : Συχνότερη δηλητηρίαση αυτού του είδους είναι η εισπνοή μονοξειδίου του άνθρακα (C0). Κίνδυνος τέτοιας δηλητηρίασης υπάρχει όπου γίνεται ατελής καύση οργανικών καυσίμων και όπου μειονεκτεί το σύστημα απαγωγής των αερίων της καύσης. Οι θερμάστρες και οι μηχανές εσωτερικής καύσης είναι οι κυριότερες εστίες παραγωγής δηλητηριωδών αερίων.
Β.Αλκοολισμοί: Ο αλκοολισμός όταν ξεπερνά τα όρια της μέθης αποτελεί οξεία δηλητηρίαση. Πολλοί αλκοολικοί είναι εθισμένοι στη χρήση ηρεμιστικών ή και υπνωτικών φαρμάκων, τα οποία εμφανίζουν δυναμική συνεργασία με το αλκοόλ.
Γ. Δηλητηρίαση από τσίμπημα Φιδιών ; Το δάγκωμα του φιδιού μπορεί να έχει επικίνδυνες συνέπειες. Ο άνθρωπος που δαγκώνεται από φίδι, νοιώθει τη στιγμή που φτάνει το δηλητήριο του φιδιού στην πληγή έναν διαπεραστικό ισχυρό πόνο.
Δ. Τροφική δηλητηρίαση : Η τροφική δηλητηρίαση γίνεται με το να εισέλθουν δια μέσου του πεπτικού συστήματος συνήθως τροφές που έχουν λήξει ή και τροφές με δηλητηριώδη ουσίες.
Ε. Δηλητηρίαση από φάρυακα : Η λήψη φαρμάκων σε μεγάλες ποσότητες που δεν μπορεί το στομάχι να τις διασπάσει προκαλεί τη δηλητηρίαση από φάρμακα.
Στ. Απορρόφηση δηλητηρίου από το δέρμα : Πολλά δηλητήρια έχουν την ικανότητα να περνούν το φράγμα του δέρματος και απορροφούμενα να προκαλούν στον οργανισμό δηλητηρίαση.
ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΣΕΩΝ
Α. Τα αρχικά συμπτώματα σε δηλητηρίαση από αέρια είναι αίσθημα τάσης στο κεφάλι και εμβοές στα αυτιά. Άλλοτε το θύμα αδυνατεί να σκεφτεί καθαρά και μοιάζει με μεθυσμένο. Στη συνέχεια εμφανίζονται εμετοί και ακράτεια, που ακολουθούνται από σπασμούς και κώμα. Αντικειμενικά υπάρχει ταχυκαρδία, μυδρίαση και κυάνωση ή ωχρότητα.
Ο βασικός κανόνας για την αντιμετώπιση του θύματος που έχει εισπνεύσει κάποιο δηλητηριώδες αέριο είναι η απομάκρυνση του από το μολυσμένο περιβάλλον και η βελτίωση του αερισμού στο χώρο που θα μεταφερθεί. Αν είναι δυνατό μπορεί να χρησιμοποιηθεί και μάσκα οξυγόνου όπως και να πιει γάλα. Β. Στον αλκοολισμό η απότομη διακοπή του αλκοόλ στον άρρωστο θα προκαλέσει έντονα στερητικά συμπτώματα. Το είδος του οινοπνευματώδους ποτού που καταναλώνει ο αλκοολικός δεν έχει σχέση με την εξέλιξη και τις εκδηλώσεις της νόσου του.
Κατή την αντιμετώπιση ενός περιστατικού μέθης πρέπει να λαμβάνεται υπόψη ότι ο αλκοολικός είναι ιδιαίτερα επιρρεπής στην εμφάνιση των παρακάτω καταστάσεων :υπογλυκαιμία, παγκρεατίτιδα, αιμορραγίες και διαταραχές του Κ.Ν.Σ.
Γ. Στο δάγκωμα κάποιου φιδιού κάντε μια πιεστική περίδεση 5 - 10 cm πάνω απ* το δάγκωμα. Πλύνετε την περιοχή του δαγκώματος με σαπούνι και νερό.
Ακινητοποιήστε την περιοχή. Κάντε αμέσως μία τομή βάθους μισού εκατοστού περίπου στο σημάδι από το δόντι του φιδιού- Περιμένετε τις Πρώτες Βοήθειες.
Δ και Ε : Τροφική και από φάρμακα δηλητηρίαση ή γενικά βήματα αντιμετώπισης οποιασδήποτε δηλητηρίασης.
Οι βασικές αρχές από τον αρωγό, για τη σωστή αντιμετώπιση της οποιασδήποτε δηλητηρίασης είναι :
1. Εξασφάλιση αναπνοής
2. Η ετοιμότητα για την αντιμετώπιση σοκ, κώματος , σπασμών ή ανωμαλιών του ρυθμού, που μπορεί να εμφανιστούν από στιγμή σε στιγμή.
Σκοπός των πρώτων βοηθειών που παρέχονται στον άρρωστο που πήρε δηλητήριο από το στόμα είναι:
1.Αραίωση του δηλητηρίου που βρίσκεται στο στομάχι, Αυτός είναι ο προχειρότερος Τρόπος αντιμετώπισης. Για το σκοπό αυτό αρκεί η χορήγηση 1-2 ποτήρια νερό η γάλα το συντομότερο δυνατό μετά τη λήψη του δηλητηρίου.
2. Η κένωση στομάχου. Η κένωση στομάχου επιχειρείται σε κάθε δηλητηρίαση από το στόμα, ανεξάρτητα με το χρόνο που έχει περάσει από τη στιγμή της λήψης του δηλητηρίου.
Ο πιο αποτελεσματικός τρόπος κένωσης είναι ο εμετός, γιατί με τον εμετό το στομάχι συσπάται ομοιόμορφα και το περιεχόμενο του αδειάζει καλύτερα. Με τον εμετό, εξάλλου, αποβάλλονται και τα μεγαλύτερα σχετικά κομμάτια διάφορων ουσιών, που δεν μπορούν να περάσουν από τον αυλό σωλήνα πλύσης στομάχου.
Εμετός μπορεί να προκληθεί από :
α. Μηχανικά, ερεθίζοντας τη σταφυλή και το στοματοφάρυγγα.
β. Με διάλυμα μαγειρικού άλατος ή μουστάρδας.
γ. Με σιρόπι ιπεκακουάνας-
δ. Με ένεση απομορφίνης, μόνο όταν δεν υπάρχουν σημεία καταστολής της αναπνοής.
Η πρόκληση εμετού απαγορεύεται στις παρακάτω περιπτώσεις :
α. Κωματώδης ασθενείς
β. Ασθενείς που εμφάνισαν σπασμούς
γ. Γυναίκες σε κατάσταση εγκυμοσύνης
δ. Ασθενείς με πιθανό οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου
ε. Λήψη πετρελαιοειδών
Αν η προσπάθεια για πρόκληση εμετού δεν αποδώσει, η εκκένωση θα γίνει στο νοσοκομείο με πλύση μέσω ρινογαστρικού σωλήνα.
3. Η αδρανοποίηση του δηλητηρίου. Μετά την κένωση του στομάχου χορηγείται ενεργοποιημένος ζωικός άνθρακας.
4. Η κάθαρση του εντέρου. Έχει σκοπό τη γρήγορη αποβολή του δηλητηρίου που έχει περάσει στο έντερο και δεν έχει ακόμη απορροφηθεί.
5. Η επιτάχυνση της αποβολής του δηλητηρίου που έχει ήδη απορριφθεί. Οι προσπάθειες που εξυπηρετούν αυτό το σκοπό είναι πέρα από τα όρια των πρώτων βοηθειών και αποτελούν μέρος της νοσοκομειακής αντιμετώπισης των σοβαρών δηλητηριάσεων.
6. Από ειδικά αντίδοτα. Υπάρχουν ορισμένες ουσίες που όταν χορηγηθούν στις ανάλογες δηλητηριάσεις μπορούν να εξουδετερώσουν την βλαπτική επίδραση των δηλητηρίων πάνω στον οργανισμό είτε προλαμβάνοντας είτε αναστέλλοντας τη δράση τους είτε αποκαθιστώντας τις διαταραχές που ήδη έχουν επέλθει. Τα ειδικά αυτά αντίδοτα είναι ελάχιστα.
Στ. Απορρόφηση δηλητηρίου από το δέρμα : Ο κανόνας για την αντιμετώπιση των δηλητηριάσεων που προκαλούνται από απορρόφηση δηλητηρίου από το δέρμα, είναι ο Καλός καθαρισμός της επιφάνειας του δέρματος που ήρθε σε επαφή με το δηλητήριο, με άφθονο νερό, όπως ακριβώς και στην περίπτωση των χημικών εγκαυμάτων.

πηγή:http://1gym-el-kordel.thess.sch.gr