Πολλές φορές παρατηρούμε κάποιες συζητήσεις, στις οποίες γίνεται αναφορά σε διάφορα προβλήματα υγείας πουλιών που αγοράστηκαν πρόσφατα ή στα ήδη υπάρχοντα, τα οποία ξεκινούν αμέσως μετά την εισαγωγή του νέου πουλιού στο χώρο των υπολοίπων. Μήπως δεν είναι τυχαίο το ότι παρουσιάστηκαν προβλήματα αμέσως μετά την αγορά του νέου πουλιού; Μήπως το πουλάκι που αγοράσαμε ή αυτά που έχουμε ήδη θα μπορούσαν να αποφύγουν αυτήν την ταλαιπωρία;

Κάποιες άλλες φορές ζητούνται πληροφορίες για το πώς μπορεί να ζευγαρώσει κανείς ένα πρόσφατα αγορασμένο πουλί με κάποιο άλλο που είχε ήδη στην κατοχή του, ξεκινώντας με τη φράση μόλις αγόρασα ένα πουλάκι και το έβαλα μαζί με αυτό που είχα για να ζευγαρώσουν. Θα έπρεπε όμως να είναι αυτή η πρώτη μας κίνηση;

Καραντίνα

Πρόκειται για την πρώτη και ίσως την πιο σημαντική ενέργεια που θα πρέπει να κάνει κάθε ιδιοκτήτης πουλιών, κάθε φορά που αγοράζει ένα καινούργιο πουλί το οποίο πρόκειται να εισάγει στο χώρο των υπολοίπων. Η καραντίνα μπορεί να προστατεύσει όχι μόνο τα ήδη υπάρχοντα πουλιά από το καινούργιο, αλλά και το αντίστροφο.

Η κάθε ομάδα πουλιών (είτε τα ήδη υπάρχοντα, είτε το καινούργιο/α) ζει στο δικό της μοναδικό περιβάλλον και έχει τη δική της μοναδική μικροβιακή χλωρίδα, για την οποία και έχει αναπτύξει τα κατάλληλα αντισώματα. Πολλές φορές θεωρούμε ότι η καραντίνα δεν χρειάζεται διότι το πουλί που αγοράσαμε βρισκόταν σε πολύ καθαρό περιβάλλον και έδειχνε απολύτως υγιές. Δεν είναι όμως έτσι τα πράγματα

Το στρες που μπορεί να προκληθεί από την αλλαγή περιβάλλοντος είναι δυνατόν να έχει αρνητική επίδραση στο ανοσοποιητικό σύστημα του πουλιού, κάτι που μπορεί να το καταβάλει σωματικά τις πρώτες μέρες της αλλαγής. Επίσης, το νέο πουλί προέρχεται από ένα εντελώς διαφορετικό περιβάλλον σε σχέση με αυτό που πρόκειται να εγκατασταθεί, στο οποίο υπάρχει πληθώρα μικροβίων που ίσως να μην έχει εκτεθεί ποτέ.

Αν δεν τεθεί σε καραντίνα και βομβαρδιστεί απευθείας με εκατομμύρια μικρόβια που υπάρχουν στο νέο χώρο εγκατάστασης όπου ζουν και τα υπόλοιπα πουλιά, είναι πολύ πιθανόν να μην μπορέσει να αντιμετωπίσει όλο αυτό το μικροβιακό φορτίο και να ασθενήσει, καταλήγοντας στο μοιραίο τις περισσότερες φορές. Τι συμβαίνει όμως στα υπόλοιπα πουλιά;

Καθώς το ανοσοποιητικό σύστημα του νέου πουλιού εξασθενεί, αρχίζει και αναπτύσσεται στον οργανισμό του ανεξέλεγκτα ένας μεγάλος αριθμός παθογόνων μικροοργανισμών τα οποία είναι νέα προς αυτόν. Μαζί με αυτά, αναπτύσσονται επίσης ανεξέλεγκτα και οι ήδη γνωστοί μικροοργανισμοί που έφερε από το περιβάλλον στο οποίο βρισκόταν πριν. Έτσι, το σύνολο των μικροοργανισμών αυτών διαχέεται στο χώρο όπου βρίσκονται όλα τα πουλιά, τα οποία πιθανόν να μπορούν να αντιμετωπίσουν τα ήδη γνωστά μικρόβια αλλά όχι και αυτά που προήλθαν από το νέο πουλί/α.

Το αποτέλεσμα είναι να ασθενήσει πολύ σύντομα το σύνολο των πουλιών κάτι που θα είχε αποφευχθεί εάν δε φέρναμε σε άμεση επαφή τα νέα με τα ήδη υπάρχοντα.

Εάν το νέο πουλί είχε υποβληθεί σε καραντίνα, το επίπεδο του στρες του δεν θα ήταν τόσο υψηλό ώστε να έχει επίπτωση στο ανοσοποιητικό του σύστημα και έτσι θα ήταν σε θέση να αναπτύξει ανοσία καθώς θα εκτίθονταν σε μικρότερα ποσά μικροβίων που θα υπήρχαν στο νέο περιβάλλον. Μετά από μια σταδιακή έκθεση στους μικροοργανισμούς του νέου περιβάλλοντος, μπορεί να αναπτυχθεί ευκολότερα ανοσία χωρίς να υπάρξουν επιπτώσεις στην υγεία του πουλιού. Αυτή η βαθμιαία μετάβαση στο νέο περιβάλλον είναι απαραίτητη και αφορά όλα τα πουλιά, παλιά και καινούργια. Τα μικρόβια δεν πλήττουν μόνο τη μία ομάδα.

Πώς εφαρμόζουμε την καραντίνα;

Καταρχήν βάζουμε το νέο/α πουλιά σε ξεχωριστό χώρο από τα υπόλοιπα και σε μονά κλουβιά το καθένα μόνο του. Στο χώρο αυτό θα πρέπει να μείνουν για 30 ημέρες (αυτό εφαρμόζω προσωπικά). Φροντίζουμε ώστε ο εξοπλισμός, τα σκεύη, οι τροφές κ.λπ. που θα υπάρχουν στο χώρο της καραντίνας να μην έρχονται σε επαφή με αυτά που διατηρούμε στο χώρο όπου βρίσκονται μόνιμα τα υπόλοιπα πουλιά μας.

Τι φάρμακα να δώσω στα πουλιά;

Απολύτως τίποτα. Η γνώμη μου είναι ότι τα πουλιά πρέπει να περάσουν από αυτή τη διαδικασία προκειμένου να αποδειχθεί εάν είναι υγιή και όχι για να κουκουλώσουμε με τα φάρμακα κάποια ασθένεια που πιθανόν να φέρουν. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να τους χορηγήσουμε κάποιο προβιοτικό για 5 ημέρες και στη συνέχεια ένα πολυβιταμινούχο συμπλήρωμα στο νερό για άλλες 5 ημέρες, με σκοπό να τα βοηθήσουμε να αντεπεξέλθουν στα προβλήματα που μπορεί να τους προκαλέσει το στρες της αλλαγής περιβάλλοντος.

Φροντίζουμε να έχουν φρέσκο νερό καθημερινά (ή φρέσκο διάλυμα προβιοτικού/πολυβιταμινών) και ένα καλό μείγμα σπόρων για τις πρώτες 10 ημέρες. Στη συνέχεια μπορούμε σταδιακά να τους δίνουμε λίγο φρούτο ή κάποιο λαχανικό με μικρή συχνότητα στην αρχή.

Μετά την περίοδο των 30 ημερών και αφού δεν παρατηρήσουμε κάποιο πρόβλημα, μπορούμε να εισάγουμε το νέο/α πουλιά στο χώρο που βρίσκονται και τα υπόλοιπα.

Σημείωση: Η καραντίνα επιβάλλεται και στην περίπτωση που θα ασθενήσει κάποιο από τα πουλιά που έχουμε ήδη. Απομακρύνουμε αμέσως από τα υπόλοιπα όποιο πουλί δείχνει σημάδια ασθένειας και το θέτουμε σε καραντίνα παρακολουθώντας το και εφαρμόζοντας την κατάλληλη θεραπεία, εφόσον χρειαστεί. Σε αυτή την περίπτωση, είναι καλύτερα το πουλί να βρίσκεται σε ένα νοσοκομειακό κλουβί έως ότου αναρρώσει.

πηγή:http://petbirds.gr